zondag 17 mei 2009

16 mei 2009, Marathon Zeeuws vlaanderen


Dag -1 : Dokter is op visite voor dochter Anouk. Ik maak er gebruik van om de reden van mijn afzegging in Waarschot en mijn moeilijke trainingsweken te onderzoeken. De dag voor de marathon hoop ik natuurlijk (met een bang hart) op positief nieuws.
Diagnose : direct starten met ontstekingsremmers (Ibuprofen Sandoz)want ik zit met een beginnende overbelasting tussen kuitspier en achillespees. Het ergste wat er kan gebeuren is een spierscheur zegt de huisarts(wil mij kost wat kost laten starten, want de dokter is zelf een gedreven wielertoerist).
Toch leef ik al een aantal dagen met de overtuiging dat ik niet zal finishen.

Dag van de marathon :

8.30 : ontbijten,stretchen en vlug nog een ontstekingsremmer.
10.30 : opwarming in Hulst. Gelukkig geen last van mijn kuitspier.
11.00 : start van de marathon op de voorste rijen want ik heb besloten om de Botha lopers te volgen (Joeri, Kurt en Wim(Botha Aalter)).
12.46 : halve marathon in een tijd van 1h46'. Wat zacht uitgedrukt in de gegeven omstandigheden veel te snel is voor mij. Toch hoop je ergens om dit tempo te kunnen vasthouden. Maar dan moet je toch lossen uit de groep rond km 22. Gelukkig niet alleen want Jos(ook SSP criteriumloper) laat ook een gaatje en we laten de Botha lopers(Kurt,Wim en Joeri ) hun moordend tempo alleen verder zetten. Op km 24 moet ik Jos ook laten lopen want ik begin mij echt kapot te voelen. Was ik maar minder snel gestart!
13.36: Na 30km kom ik door na 2h36'. Maar nu beginnen de problemen pas echt. Kramp in mijn kuiten, dorst door de zon die plots opkomt en het besef dat ik moet opletten met mijn bestaande kwetsuur.
14.45: Na 40km kom ik door in 3h45' en besef nu dat nieuw PR niet voor vandaag zal zijn.
Uiteindelijk finish ik in 3h57' als 221 op 355 finishers.

Ik beeindig deze marathon met een dubbel gevoel : blij dat ik hem toch heb uitgelopen, maar toch een beetje teleurgesteld van mijn tweede deel. Een betere tijd zit er zeker in, maar zal voor volgende keer zijn.

De organisatie was tiptop in orde, wat we ook niet anders verwacht hadden!
Het parcours was schitterend met de volgende eigenschappen : een bospad bestaande uit zand, een landwegel bestaande uit schelpen, een vestigingsmuur bestaande uit kleine kiezelstenen,af en toe een kleine brug uit hout, een wei bestaande uit hoog gras, een ronde langs het meer bestaande uit aarde, dan nog een stukje met veel boomwortels, een geaccidenteerd stuk kasseistenen,diverse asfaltstroken, mooie fietspaden en een mengeling van gele,rode,zwarte,witte,grijze kasseistenen en och ja nog een beklimming de laatste meters. Verder kregen we voldoende wind, een beetje regen, een beetje zon en het gevoel dat we er volgend jaar terug zullen bij zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten